Peggy Knobel
Ik ben één van de pioniers die in november 2016 zijn begonnen met Ecobosch, een woon- en werkgemeenschap waarin natuur weer belangrijk is. Koken en moestuinieren zijn mijn passies. Ook een voedselbos hoort tot die droom. Alles uit de grond en de compost weer terug de grond in. Ook zelf tincturen, zalfjes en thee maken van de kruiden uit de tuin. Samen met andere gelijkgestemden in de buurt wonen, alle leeftijden van jong tot oud. Zorgen voor elkaar. Lekker veilig en autoloos spelen met verschillende moeders, vaders, opa’s en oma’s, als één grote familie. Waar je je mag ontwikkelen naar behoefte en gevoel. Een gemeenschapshuis waar van alles te beleven valt, filmavonden, lezingen, een bibliotheek een restaurant. Waar je yoga kan doen en muziekavonden kan bijwonen. Waar kunst en creativiteit een plaats hebben. En met een meditatieplek in de natuur voor je broodnodige rust en stilte. Wat zou dat mooi zijn!
Tommie van Gelder
Ik ben Tommie en geboren in 1997.
In het dagelijks leven ben ik bootcamp en survival instructeur. Ik beweeg graag en ik hou me veel bezig met natuurvaardigheden en manieren waarop ik zelfredzaam kan zijn. Moestuinieren, wildplukken zelf kleding maken dat soort dingen vind ik allemaal leuk om te doen.
Ik zit bij Ecobosch omdat ik dicht bij de natuur wil wonen met gelijkgestemden. Het lijkt me heel fijn als je een hechte band met je buren kan hebben en ook een beetje op dezelfde manier naar het leven kijkt.
Kees van der Steen
In 2016 verhuisden Chantal en ik met onze zoon Bram naar Vught. In 2017 kwam daar onze tweede zoon Teun bij. Begin 2018 kwam EcoBosch op mijn pad. Waarom EcoBosch? In het huidige dagelijkse leven ervaar ik veel langs elkaar heen leven van mensen van oud tot en met jong. Hoewel ik dat niet natuurlijk en niet normaal vind, doe ik daar zelf ook aan mee. Ik wil dat graag anders omdat volgens mij mensen beter gedijen in meer verbondenheid met elkaar. EcoBosch streeft hiernaar, vandaar EcoBosch. Mijn werkzame leven heb ik voor groot deel als adviseur voor verschillende ministeries in Den Haag gewerkt. Een flink deel van mijn tijd gaat zitten in mijn gezin zoals het verzorgen van en leuke dingen doen met Bram en Teun. Een deel van mijn tijd besteed ik aan het realiseren van EcoBosch als operationele woongemeenschap.
Bella Hexspoor
Hallo mijn naam is, officieel Isabelle naar mijn Franse grootmoeder, maar de meeste mensen noemen mij Bella. Ik zit op een stoel bij een meertje met een klaterende fontein in het midden. De zon schijnt en regelmatig verschijnt er een regenboog boven het water. De 4 pijlers van Ecobosch : natuur, gemeenschap, stilte en openheid, resoneren sterk met mijn hart. Het is voor mij belangrijk mijn hart te volgen, vrij te zijn en verbonden met anderen. Kritisch te zijn op wat er om mij heen gebeurd. Zelf keuzes en verantwoordelijkheid te nemen. Vrij te zijn om mijn pad te gaan, op mijn eigen wijze te leven en te groeien. Ik wil mij graag ontwikkelen als mens zowel spiritueel als praktisch. Ik ben graag op mijzelf, maar tevens wil ik ook graag delen en uitwisselen. Ik leef intens wat eigenlijk altijd zo is geweest. Nu ik ouder word, richting mijn pensioen, is er meer rust en overgave gekomen. Ook meer vertrouwen in wat er is en gebeurd. Al lang heb ik het verlangen om buiten in de natuur in een community te leven. Een gemeenschap van verbinding, vernieuwing, creativiteit en vrijheid. Het diepe verlangen om een omgeving te creëren voor mijzelf en anderen waar liefde en respect belangrijk zijn. Een woon/werkgemeenschap om te ontwikkelen en delen. Een plek voor nu en de toekomst. Ik leef graag simpel, dichtbij de bomen. En ik geniet van het hergebruiken van materialen om daar weer iets van te creëren. Ik ben een vuurkind; een doener, een aanpakker en een creator. De deelneemsters voor de yogales komen eraan. De zon schijnt en ik groet u, Namasté Bella.
Peter van de Griendt
Vanaf vroeg in mijn leven had ik het verlangen met een groep in de natuur te wonen. Het is er tot nog toe nooit écht van gekomen! Wel bijna, ik was één van de oprichters van Ecolonie (Frankrijk). Maar met Ecobosch gaat het gebeuren. Ik ben filosofisch, ik droom van een bankje voor mijn huisje in het zonnetje, terwijl ik kijk naar de spelende kinderen.
Nicoline van de Ven
Ik wil graag in balans leven met alles wat leeft in mijn directe omgeving. Dit begint met luisteren naar de stilte, je adem en de stem van je hart. Vandaaruit met echte aandacht luisteren naar wat de omgeving te vertellen heeft. Daarin de weg van mijn hart vinden en deze volgen. In balans leven met de aarde.
Zodat de aarde zich kan herstellen en de kinderen van de toekomst ook op deze aarde kunnen leven.
Sylvia Ahsmann
Liefhebber van de natuur, de dieren, het water: kortom onze mooie aarde! Mijn passie is zeilen en duurzaam leven. Inmiddels is mijn tiny house bijna helemaal af. En woon ik er al een jaar: op een tijdelijke plek in de bossen van Chaam. En hopende dat ik snel naar een mooie plek met EcoBosch(ers) kan verhuizen. Ik ben oorspronkelijk leerkracht basisonderwijs en zoek en werk al sinds 10 jaar in vernieuwend onderwijs. Inmiddels ben ik spiritueel kindercoach en klankwerker en neem dat mee in t werken in mijn praktijk Natuurlijkwijskind waar ik met kinderen en jongeren de natuur in trek. Om te verbinden met de natuur en vooral te verbinden met je eigen natuur. Jouw essentie. Ik heb heel veel zin om met onze groep mensen te gaan wonen in een natuurlijke omgeving. Samen te werken, spelen, dansen, inspireren, leven… Waarbij de 4 pijlers van EcoBosch mij heel goed passen.
Fons Hermus
Ik ben een Geograaf / milieukundige, jaren ervaring als aannemer van bio- eco- bouwwerken, vader en grootvader van een schare kinderen en kleinkinderen.
Ik ben sinds 4 jaar met pensioen, maar nog lang niet uitgewerkt !
Mijn passie is, het bestuderen van de wereld in interactie met haar bewoners. In mijn directe leefomgeving zou ik me graag omringd zien door inspirerende buren, om op een liefdevolle manier voor elkaar en de aarde te zorgen.
En dus: graag aan de slag met elkaar op een stille, ruime, natuurlijke plek………
Muriël Baanders
Een stukje uit het leven van Muriël en wat het nut is (kan zijn) voor de toekomst in Ecobosch. Werkzaam ben ik in een Heemtuin om te leren over biodiversiteit en alles wat er mee samenhangt. Het is er prachtig, vooral nu in t voorjaar wanneer het bos volstaat met zoveel bloeiend boeiends! Hier volgt een schrijven over zomaar een ochtendje werken aldaar, in het begin van April. De plekjes hagel tussen de planten zijn nog zichtbaar te midden van alle bloeiende rijkdom in ‘T Hof. Wat een koude interruptie na Maart die wel op een heel warme manier haar staart roerde en April toch weer ging doen wat ie wil:) De Holwortel roze en nu plots ook veel wit, de witte en de roze dovenetel, de slanke sleutelbloemen, de bosanemonen: kortom zoveel prachtige ondergroei in t bosgedeelte van het mini parkje. Overal staat Daslook: een heerlijk eetbaar uiig plantje dat het bos straks bolletjes van stralend wit laat kleuren. Toch wordt het Daslook op sommige plekjes, met héél veel beleid, weggehaald. Zodat ook koekoeksbloem, look zonder look, fluitekruid en andere wilde planten, de kans krijgen hun zaad te laten ontkiemen. Dat wil niet zo lukken in de groene zee van Daslook, ook al sterft deze na de bloei weer af. Mijn schone taak van de ochtend was een klein stukje in de groene oase (gelukkig geen groene woestijn) dat al een keer gewied was, te ontdoen van, wederom, opkomend Daslook. En dat gaan we niet zomaar omspitten natuurlijk, nee, absoluut niet! Met grote precisie mag mijn voet zoeken naar een plekje waar al het pas ontstane pril geluk (jonge kiemplantjes) zo min mogelijk vertrapt worden om de daslookjes met wortel (of liever gezegd knolletje) en blad uit de grond te trekken. Kijk, daar hou ik nou van. Van dit soort van natuur beheren: rekening houden met de bodem (zo min mogelijk verstoren), kansen scheppen voor diversiteit (daar kunnen we nog wat van leren in mensenland) met eerbied en respect voor ALLES wat leeft. Dus ook voor wat je eruit trekt! Want dat is namelijk verwerkt in een overheerlijk soepje:)