Zomer Nieuwsbrief - 21 juni 2025
Hallo Abonnee,
Wat een prachtige zomertijd om stil te staan bij alles wat groeit, bloeit en verbindt! Terwijl de natuur om ons heen in volle bloei staat, zien we ook bij EcoBosch een mooie groei - niet alleen in onze dromen en plannen, maar ook in de stappen die we zetten richting ons eigen ecodorp. Hoewel we momenteel nog geen definitieve grond onder onze voeten hebben, betekent dit niet dat we stilzitten.
Deze zomernieuwsbrief barst van de inspirerende verhalen: van onze voortdurende zoektocht naar de perfecte plek rondom Den Bosch, tot de waardevolle lessen die we opdoen over veerkracht en zelfvoorzienendheid. We nemen je mee op een reis langs Nederlandse ecodorpen, delen Muriël's hartverwarmende verhaal over haar geliefde Kune Kune varkentjes, en blikken terug op ons verbindende weekend in Amsterdam.
Ja, er zijn ook teleurstellingen geweest - zoals het negatieve advies voor Wijbosch - maar deze zomer bewijst dat echte duurzame gemeenschappen groeien zoals de natuur zelf: geleidelijk, organisch, en met een diepe verbondenheid met de aarde en elkaar. Net zoals de zomer ons herinnert aan de kracht van geduld en groei, blijven wij volhouden in onze missie om een holistisch ecodorp te realiseren waar mens en natuur hand in hand gaan.
Laat je meevoeren door deze verhalen van verbinding, veerkracht en onze gedeelde visie op een groenere toekomst!
Geniet er weer van!
Ecobosch blijft zoeken naar een plek
Ecobosch is een hechte gemeenschap met bevlogen mensen met zorg voor elkaar en de aarde. We zoeken een plek om een ecodorp te bouwen en een sociale en groene bijdrage te leveren aan de omgeving. Ons zoekgebied is rondom Den Bosch. We zoeken minimaal een kavel van 1 hectare om een ecodorp van 25-30 compacte woningen te bouwen.
Er zijn al meerdere opties voorbijgekomen en ook weer afgevallen. Op dit moment zijn er drie gebieden waar we mogelijkheden zien, namelijk Rosmalen, Veghel Buiten en Oirschot.
De landelijke overheid, provincies en gemeenten streven naar meer collectieve woonvormen en duurzaamheid. Wij staan klaar om daar een bijdrage aan te leveren.
Tips over een kavel of erf zijn welkom.
Peggy W
Ecobosch: Op Weg Naar een Veerkrachtig Ecodorp
De afgelopen maanden stond Ecobosch in het teken van veerkracht. Hoewel we nog geen
eigen grond hebben, is het essentieel om nu al te onderzoeken hoe we in de toekomst
optimaal kunnen functioneren. Daarom hebben we deelgenomen aan een waardevolle
workshop, geïnspireerd op de ervaringen van andere ecodorpen wereldwijd.
We zijn dankbaar voor de kennis die Ad en Ronald van ecodorp Boekel met ons hebben
gedeeld. Zij hebben anderhalf jaar lang deelgenomen aan een wereldwijd onderzoek van
het Global Ecovillage Network (GEN). Van november 2021 tot mei 2024 onderzochten GEN
en haar leden de veerkracht van ecodorpen in een klimaatscenario van +2,5 graden Celsius.
Twintig ecodorpen uit achttien landen werkten samen met deskundige onderzoekers om te
ontdekken hoe ecodorpen vandaag de basis kunnen leggen voor meer veerkracht morgen.
Het doel van deze workshops is om ecodorpen zelfvoorzienend te maken op het gebied
van voedsel, kleding en bouwmaterialen, en om sterkere verbindingen te creëren met de
natuur, efficiënt waterbeheer en lokale initiatieven. Hoewel Nederland op het gebied van
zelfvoorzienendheid nog relatief jong is, zijn er inspirerende voorbeelden zoals Damanhur en
Sieben Linden die al veel verder zijn in hun ontwikkeling.
Ad en Ronald hebben de afgelopen maanden de opgedane kennis vertaald naar de
Nederlandse context en gedeeld met verschillende ecodorpen, waaronder Ecobosch. Wij zijn
hen enorm dankbaar voor deze begeleiding!
Het uitgebreide programma bestaat uit zes hoofdonderdelen, elk weer onderverdeeld in
meerdere modules. Er zijn zelfs handige kaarten ontwikkeld, zodat we deze waardevolle
lessen nu intern binnen Ecobosch kunnen delen en toepassen.
Het is een hele kluif om dit allemaal te leren en te integreren, maar ook een uitdaging om als ecodorp te groeien, te verbinden met elkaar, andere ecodorpen, maar ook met de omgeving waarin je woont.
Op 10 mei kwamen we met een aantal ecodorpen bij elkaar in Boekel om elkaar te inspireren, want met zoveel mensen bij elkaar kun je elkaar aanvullen en geïnspireerd raken over de kennis en wijsheid van andere ervaringen.
Ik ben in ieder geval heel dankbaar dat ik erbij was en een bijdrage kan leveren aan een mooie toekomst voor ons ecodorp, Ecobosch!
Peggy K
Global Ecovillage Netwerk (GEN) Nederland bestaat 10 jaar
GEN-NL is tien jaar geleden opgericht met als doel om ecologische gemeenschappen in Nederland te stimuleren en faciliteren. Er wordt kennis gedeeld, workshops gegeven en er zijn ontmoetingen om van elkaar te leren en te inspireren. Om het 10 jaar bestaan te vieren zijn er dit jaar extra activiteiten.
Terwijl deze nieuwsbrief verschijnt doe ik, Peggy W, mee aan een fietstocht langs zes ecodorpen in Noord Oost Nederland, samen met andere belangstellenden. Van de Aardehuizen in Olst, Aardecollectief in Dalfsen, Onder de Eik in Uffelte, Land van Aine in Ter Apel en Staatje Vrij in Ten Boer naar Land van Een in Surhuizem. Bij elke ecodorp wacht een warm welkom, krijgen we rondleidingen, doen we verbindende activiteiten, eten we mee en overnachten we in tentjes. Een unieke kans om te ervaren hoe het is om in een ecodorp te wonen.
Tijdens de fietstocht krijg ik de kans om te 'gluren bij de buren'. Mooi om te zien hoe mensen vorm geven aan het samenleven met aandacht voor elkaar en de aarde. Huizen die worden gebouwd met tweedehands en natuurvriendelijke materialen. Rituelen die zijn ontstaan zoals mantra's zingen en een vuurplaats. De aanplant van struiken en gewassen om deels zelfvoorzienend te kunnen zijn. Bij de ecodorpen worden we na de fietstocht warm ontvangen met heerlijke biologische maaltijden.
In augustus is er ook een fietstocht in Zuid West Nederland.
Dezelfde formule waarbij je met een groep op de fiets bij ecodorpen op bezoek gaat. De fietstocht in de zomer wordt afgesloten met een bijeenkomst ecodorp Bergen aan Zee. Voor al deze activiteiten en informatie over ecodorpen zie www.gen-nl.nl
Peggy W
De passie van Muriël
Dieren maken mij ... rustig.
Kune en Kune, het zijn me er twee:)
Ik heb een tijdje op een zorgboerderij gewerkt alwaar twee Nieuwzeelandse varkens woonden, genaamd: Kune en Kune.
Ik hield van ze. De één groter dan de ander en ook nog met een blind oog, haar nek gedraaid om met dat ene oog alles toch nog zo goed mogelijk te kunnen zien. En zij was de baas over de kleinere in werkelijk alles. Het beste plekje, het lekkerste eten, het eerste eten. Een knauw kon ze geven wanneer haar iets niet zinde, wondjes op de rug van ‘’ kleine’’ Kune tot gevolg, nou meisjes tóch, hoorde ik medewerkers en bewoners af en toe uitroepen.
Samen erop uit in de wei, altijd in elkaars buurt, dat dan weer wel. Bescheiden grazers zijn het, die Nieuw-Zeelanders, zodat de weide er redelijk begaanbaar uit blijft zien. Ze kunnen dan ook goed een weide of in een boomgaard het gras kort houden. (Wilgen) bast is voor veel varkens heerlijk om af te knagen en doet tevens dienst als een natuurlijk antibioticum. Maar voor Kune en Kune is dit teveel gedoe, ze houden het bij gras, wat schillen, brokken, muesli en that’s it.
Kleine nijlpaardjes, iets te groot uitgevallen robotmaaiers, kleine tanks op pootjes, bulldozertjes, daar kan je ze het best mee vergelijken. Sta je in de weg wanneer ze eten bespeuren? Dan lopen ze je zo omver. Gelukig zijn ze meer lomp dan snel 😅
Het leukst van alles is hun variatie aan “knorren” zoals de: “gezellig dat je er bent”, “krijg ik nog ‘ns eten?”, “hoe was je dag?”, ”hejjj, ben je er weer?”, “ik heb trék“ KNOR. (Eigenlijk lijkt hun geluid helemaal niet op knorren maar meer op grommelen, reutelen, pruttelen en alles daartussen in.)
Een gesprek ontstaat vanzelf als je de moeite neemt te antwoorden:)
Kune en Kune, ik mis jullie! Ik moet het nog afstemmen met de Ecoboschers, maar twee Kune’s ergens op t land, dat moet toch wel lukken?! 👍🏽🍀👋
Muriël

Informatiemiddag zaterdag 13 september 2025 om 14 uur

Droom jij van wonen in een betrokken gemeenschap, waar mensen samen bouwen aan een duurzame en inclusieve toekomst? Dan ben je van harte welkom op onze informatiemiddag!
EcoBosch staat op een spannend punt: we hebben zicht op een concrete plek, en de plannen worden steeds tastbaarder. Om straks echt samen verder te kunnen, zijn we op zoek naar nieuwe leden die willen meedenken, meehelpen en – zodra het zover is – mee dóén.
Tijdens deze middag maak je kennis met onze groep, hoor je wat we tot nu toe hebben bereikt, en krijg je een inkijkje in de huidige stand van zaken én de plannen voor de nabije toekomst.
Wie zoeken we?
We bouwen aan een meer-generatie-gemeenschap en zijn op dit moment vooral op zoek naar mensen en gezinnen onder de 60 jaar.
Heb je juridische of financiële kennis of ben je een social media tijger? Dan is dat zeker een plus.
Maar ook als je die expertise niet hebt en wél enthousiast bent om actief bij te dragen, horen we graag van je. Een korte motivatie is dan welkom.
Samen werken we stap voor stap aan EcoBosch: een toekomstgerichte plek om te wonen, te leven en te verbinden.
Aanmelden is nodig
Wil je erbij zijn? Stuur dan een mailtje naar: info@ecobosch.nl
De locatie ontvang je na je aanmelding.
De bijeenkomst is van 14:00 tot 16:00
Warme groet de sociale kring
EcoBosch weekend Vrijburcht Amsterdam
Connecten, overleggen, plonsen in het IJ, brainstormen en dansen – het gebeurde allemaal tijdens het weekend van 12 en 13 april in Vrijburgt, de woongemeenschap in Amsterdam waar Peggy W ons had uitgenodigd. Ze stelde haar huis open voor dit verdiepingsweekend en vanaf een uur of tien ’s ochtends druppelden we binnen. Met een kopje thee/koffie in de hand en heerlijke blueberry muffins erbij, begonnen we ontspannen aan het weekend.
We startten met een lied dat we samen zongen, gevolgd door een voordracht van een gedicht. Daarna gingen we aan de slag met het eerste inhoudelijke onderwerp: de reactie op Wijbosch van de gemeente Meierijstad. Hoe voelde dit? Wat deed het met ons? Die gevoelens deelden we open met elkaar. En natuurlijk bespraken we ook hoe we de communicatie naar buiten toe wilden aanpakken.
Daarnaast kaarten we een paar processen binnen EcoBosch aan die minder soepel liepen. We namen de tijd om na te denken over mogelijke oplossingen en hoe we die konden aanpakken. Gelukkig werkte het weer mee; het was een prachtige dag en zo konden we samen buiten lunchen in het zonnetje. Met volle buik en nieuwe energie leidde Peggy W ons daarna rond door Vrijburgt. Ze toonde ons alle hoekjes en vertelde over hoe het pand en de gemeenschap tot stand waren gekomen.
In de middag doken we dieper in de kringwijzers van EcoBosch, bespraken we wie er in welke kring zat en hadden we het over de verantwoordelijkheden. Ondertussen waren een aantal van ons alvast naar de camping Zeeburg gegaan, vlakbij Vrijburgt, om hun tenten op te zetten. De zon scheen nog steeds uitbundig, waardoor samen buiten dineren een feestje was.
Peggy K had een heerlijke curry gemaakt waar iedereen met smaak van at. Na het eten vonden we onze weg naar het theater van Vrijburgt, waar ook een bioscoop is ingericht. Daar keken we samen naar *The Last Mimzy*. Toen de film voorbij was, lieten we ons meevoeren door de muziek en dansten door de avond, met een hapje en drankje binnen handbereik.
De volgende ochtend, zondag 13 april, besloten we te starten met een frisse duik in het IJ, recht tegenover Vrijburgt. Het water was koud, ja, maar precies wat we nodig hadden. Daarna was het tijd voor een gezamenlijk ontbijt. Vol energie doken we in het plan dat Heijmans heeft voor Oirschot en bespraken we welke mogelijkheden EcoBosch daarin kan vervullen.
Halverwege de dag zorgde Muriël voor een bijzonder moment: een gezamenlijke danssessie die de rust en verbinding tussen ons versterkte. We namen verschillende houdingen en posities aan waardoor de verbinding écht voelbaar werd.
Het weekend sloten we uiteindelijk af met een check-out, waarin we nog eenmaal terugblikten op alles wat we hadden gedeeld en ervaren.
Zo was het verdiepingsweekend in Vrijburgt een perfecte mix van inhoud, verbinding, beweging en inspiratie – precies wat we nodig hadden om samen verder te groeien als gemeenschap.
Hartengroet Bram
Succesverhaal Wijbosch!!!
Ja, maar dan wel voor de tegenstanders van de komst van Ecobosch in Wijboschbroek.
Helaas, helaas.
Na vele jaren van onderhandelen met de eigenaar (stichting ARK en daarna stichting Leembossen Natuurlijk) en de gemeente Meierijstad over het weiland aan de rand van het dorp Wijbosch tegen het natuurgebied Wijboschbroek aan, heeft Ecobosch een negatief advies ontvangen van provincie en gemeente om een klein collectief ecodorpje met veel natuur te realiseren op die plek.
Ecobosch had het projectplan bijgesteld na een gesprek met de wethouder Wonen, waarin duidelijk werd, dat enkel tijdelijk wonen een optie was en niet permanent. We hebben ons plan toen aangepast en overleg gehad met verschillende mensen o.a van Waterschap en Staatsbosbeheer om zo goed mogelijk aan te sluiten bij de natuurontwikkeling in dit gebied. Het versterken, herstellen en een positieve bijdrage leveren aan biodiversiteit, staat hoog op de agenda van een ecodorp en dus ook van ons project, Ecobosch.
Nadat we groen licht hadden gekregen bij de intaketafel, konden we de vervolgstappen maken voor de omgevingstafel. We hebben contact gelegd met financiële en juridische adviseurs, we zijn met de eigenaar van het perceel, stichting Leembossen Natuurlijk in gesprek gegaan over een samenwerkingsovereenkomst. We hebben contact gezocht met omwonenden en gepoogd een open gesprek te voeren met informatie over onze plannen. Dit stuitte meteen op flink verzet bij een aantal van hen. Er kwam op korte termijn veel negatiefs op ons af en wij van Ecobosch schrokken daar best van. In de lokale krant en het Brabants Dagblad werd er aandacht aan besteed en konden wij ook een aantal zaken rechtzetten die een verkeerde voorstelling van zaken gaven. Zoals het feit dat het betreffende perceel van ongeveer 3 Ha een overgangsgebied vormt tussen stedelijke bebouwing en het natuurgebied Wijboschbroek en niet bij het natuurgebied behoort. Gezien de heftige reacties heeft Ecobosch toen een gesprek met Sabine de Groot en Jordi Huijgen van de gemeente gehad om te polsen hoe de gemeente naar de weerstand vanuit een aantal omwonenden keek en welk advies zij ons gaven. Hun advies was om het proces verder door te zetten en alle stappen, nodig voor de omgevingstafel zoals verslag van omgevingsdialoog, ontwerpschets in te leveren. Voor de ontwerpschets heeft Ecobosch toen een landschapsarchitect benaderd en hebben we in een workshop vorm onze voorkeuren, keuzes en opties besproken. Ook is Ecobosch toen met deskundigen uit de bouwwereld in gesprek gegaan over typen kleine woningen en kosten.
Totdat er ineens die mail van de gemeente Meierijstad binnen kwam met het negatieve advies op grond van een aantal summiere argumenten. Zoals bv dat Ecobosch te weinig zou bijdragen aan natuurontwikkeling en ook dat de weerstand vanuit de dorpsgemeenschap een rol speelde. Dat het een mooi initiatief is maar niet op die plek, mogelijk dat andere plekken binnen de gemeente geschikter zouden zijn. Hadden ze daar niet eerder concreet met ons over in gesprek kunnen gaan?
Onze verbazing en teleurstelling was groot natuurlijk. De wijze waarop dit is gegaan, riep allerlei vragen op. Daarom is er nog telefonisch een gesprek met Jordi Huijgen geweest voor nadere toelichting. Dit gesprek gaf weinig aanvulling, maar wel de gelegenheid om duidelijk onze verbazing en teleurstelling te laten horen en kritische vragen te stellen over de hele gang van zaken en de invloed van het protest vanuit de omwonenden. Een van de argumenten uit het negatieve advies 'het niet voldoen aan de bijzondere criteria vanuit de provincie' hebben we op verzoek later toegestuurd gekregen in juridische vaktermen. Het argument dat ons project niet voldoende een positieve bijdrage aan natuurontwikkeling op dit perceel in deze omgeving zou bieden, is erg vreemd. Als er iets is wat echt een positief verschil kan maken dan is dat een Ecodorp met een duidelijk biodiversiteits- en waterplan, zoveel mogelijk zelfvoorzienend en met een kleine voetafdruk.
Nee mijn sterke indruk is dat de gemeente Meierijstad, niet zijn nek heeft durven uitsteken voor een vernieuwende collectieve woonvorm, vrij gemakkelijk het advies vanuit de provincie heeft gevolgd en gezwicht is voor de weerstand en politieke lobby van een groep bewoners uit Wijbosch. Wel wil ik ook vermelden dat we naast de heftige negatieve reacties van omwonenden, ook een aantal hartverwarmende steunende reacties hebben gehad van mensen uit Wijbosch. Fijn!
Terugkijkend na jaren intensief met deze locatie voor ons project bezig te zijn geweest, heb ik ervaren dat de gemeente best een trage, moeilijk toegankelijke instantie is voor de gewone burger en burgerinitiatieven. Dat lokale weerstand/ protest met politieke lobby veel invloed kan hebben en transparantie een mooi begrip is, maar in de praktijk toch anders werkt.
Vernieuwing, verandering vraagt geduld, een lange adem en de overtuiging dat het anders zal moeten in de toekomst, willen we de omslag maken van welvaart naar welzijn.

Groet Bella
Een Gedicht
Bij onze maandelijkse live bijeenkomst met alle Ecoboschers vertellen we elkaar altijd even
hoe het met ons gaat.
Dit keer vertelde Simone over haar haat-liefdeverhouding met tuinieren. Ze vertelde over haar
appelboom die onder de rupsen zat. Veelbetekenend gaf ze expressie aan hoe de rupsen bij
het opsporen gaandeweg haar haren en oren bevolkten:)
Tijdens de bijeenkomst leest er vaak iemand een gedicht voor. Deze keer was dit “Geluk is gevaarlijk’’ van Rutger Kopland
"Onder de Appelboom"
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
Ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was
Muriël