|
|
Herfst Nieuwsbrief - 21 september 2025
|
|
|
|
De herfst is een tijd van oogsten en bezinning. Terwijl de natuur zich klaarmaakt voor de winter, kijken wij bij EcoBosch terug op een zomer vol mooie momenten en inspirerende ontmoetingen.
|
In deze nieuwsbrief lees je over het feestelijke weekend van GEN-NL, waarbij duurzaamheid, gemeenschapsvorming en creativiteit centraal stonden. Ook delen we ervaringen van fietstochten langs verschillende ecodorpen en vertellen we meer over de stappen die wij zelf zetten richting een mogelijke plek voor ons initiatief.
|
Vooruitkijkend willen we je alvast uitnodigen voor onze informatiemiddag op 14 december. Deze middag is speciaal voor iedereen die nieuwsgierig is naar EcoBosch en meer wil horen over onze plannen.
|
Deze nieuwsbrief is trouwens ietsje kleiner dan normaal – denk aan een kopje espresso in plaats van een hele kan koffie ☕. Klein maar krachtig – soms is een shotje beter dan een hele kan, toch? 😉
|
Ga er lekker voor zitten met je expressotje erbij en laat je inspireren door alles wat er deze herfst groeit en bloeit – ook binnen ons EcoBosch.
|
Zo blijven we stap voor stap groeien, leren en verbinden.
|
Veel leesplezier gewenst!
|
|
|
|
|
10 jarig jubileum Gen-nl - Gathering in Bergen
|
|
Van 22 tot 24 augustus 2025 was er een inspirerend en feestelijk weekend vol verbinding, verdieping en viering. Deze gathering was een ontmoetingsplek voor iedereen die zich betrokken voelt bij duurzaamheid, gemeenschapsvorming en positieve verandering. Dit was hét moment om samen te komen, kennis te delen en samen te vieren! En wat voor een viering was het!
|
De gathering stond in het teken van de vier aspecten van duurzaamheid: Sociaal, Economie, Ecologie en Cultuur. Dit vormde de basis voor een rijk en gevarieerd programma met boeiende lezingen, workshops, creatieve expressie en inspirerende gesprekken. Daarnaast was er volop ruimte voor muziek, dans en samenzijn bij het kampvuur. In 2025 bestaat GEN-NL 10 jaar en dat hebben we groots gevierd met tal van activiteiten. Dat deden we op de plek waar onze allereerste GEN/Ecodorpen-festivals zijn georganiseerd: Ecodorp Bergen! Van 7 uur ‘s ochtends tot in de late uurtjes kon je mee met een stiltewandeling, yoga, lezingen en workshops volgen, drummen, dansen en natuurlijk netwerken. Het openingsritueel met de native American Jeremiah Wolf was een beleving! Bij het grote kampvuur midden op een terrein riep hij de 4 windrichtingen aan en brandde salie begeleid door een stuk of 15 drummers. Het vuur, de drums, de avond, het dansen en op zijn vraag of de vrouwen een vredeslied wilden zingen en het ‘give peace a chance’ ingezet werd, was zonder meer extatisch. Dat blijft nog lang in mijn geheugen… Maar voorafgaand aan dit eindfeest was er een fietstocht langs 6 ecodorpen, eerst in Noord-Nederland vanuit ecodorp Aardehuizen in Olst in juni en in augustus langs 10 ecodorpen van Zuid-Nederland wat eindigde in Bergen. Ik had de mooie taak om de 30 fietsers van de Zuid-Nederlandse route te verblijden met een Indische maaltijd vanuit woongemeenschap Vrijburcht waar Peggy Wilting woont. Op de site van Gen-nl stond te lezen hoe mooi deze fietstochten waren. Een quote: “Gedeelde mening van de fietsers: wat is Nederland toch mooi!”
|
We waren met aardig wat Ecoboschers bij het feestweekend van GEN-NL en het was een gezellig en inspirerend weekend. Fijn om dit samen te beleven! Wat een prachtige plek is Ecodorp Bergen, 15 hectare vol groen, een florerende moestuin, een fijne werkplaats en nog heel veel meer, wat een ruimte! Ik deed mee aan de rondleiding en vond het inspirerend om te horen wat de bewoners allemaal voor elkaar hebben gekregen en welke initiatieven ze hebben ontwikkeld! Het weekend was top georganiseerd met lezingen en workshops en heerlijk eten. Ik heb ook genoten van de mobiele sauna en de workshop trommelen. Half augustus hebben Tim en ik een stukje meegefietst met de Zuid-Nederlandse fietsroute langs ecodorpen. Wat een leuke manier om verschillende ecodorpen te leren kennen. In Boekel zijn we superhartelijk ontvangen met een rondleiding, een prachtige maaltijd en zingen bij het vuur. Het was heel leuk om te logeren bij mensen thuis en de volgende dag om 7 uur met een clubje op pad te gaan voor een duik in een nabijgelegen meertje.
|
|
|
|
|
Na een mooie fietstocht kwamen we bij de Vlierhof in Duitsland. Ook weer zo’n prachtige plek met kampeerterrein, mooie moestuin, een idyllisch zwemvijvertje met sauna en een groot veld voor bijeenkomsten en workshops. Daar aten we met zo’n 80 mensen soep uit één grote ketel boven het kampvuur en zong ik ’s avonds mee met een bijzondere zangcirkel. Het fietsen was heerlijk en de tocht blijft me vooral bij door alle ontmoetingen en gesprekken met bevlogen en inspirerende mensen. Zeker voor herhaling vatbaar!
|
|
|
|
|
|
De drie bezochte ecodorpen hebben indruk op me gemaakt, wat knap dat de initiatiefnemers en bewoners er met hard werken, veel enthousiasme en doorzettingsvermogen zulke mooie en levendige plekken van hebben weten te maken!
|
|
|
|
|
Informatiemiddag zaterdag 14 december 2025 om 14 uur
Droom jij van wonen in een betrokken gemeenschap, waar mensen samen bouwen aan een duurzame en inclusieve toekomst? Dan ben je van harte welkom op onze informatiemiddag.
|
EcoBosch staat op een spannend punt: we hebben zicht op een concrete plek, en de plannen worden steeds tastbaarder. Om straks echt samen verder te kunnen, zijn we op zoek naar nieuwe leden die willen meedenken en meehelpen - en zodra het zover is - mee dóén.
|
Tijdens deze middag maak je kennis met onze groep, hoor je wat we tot nu toe hebben bereikt, en krijg je een inkijkje in de huidige stand van zaken én de plannen voor de nabije toekomst.
|
We bouwen aan een meer-generatie-gemeenschap en zijn op dit moment vooral op zoek naar mensen en gezinnen onder de 60 jaar.
|
Heb je juridische of financiële kennis of ben je een social media tijger? Dan is dat zeker een plus.
|
Maar ook als je die expertise niet hebt en wél enthousiast bent om actief bij te dragen, dan horen we graag van je. Een korte motivatie is dan welkom.
|
Samen werken we stap voor stap aan EcoBosch: een toekomstgerichte plek om te wonen, leven en te verbinden.
|
De locatie ontvang je na je aanmelding.
|
De bijeenkomst is van 14:00 tot 16:00 uur.
|
Warme groet de sociale kring
|
|
|
|
|
Een brug tussen verleden en toekomst
|
Bij EcoBosch komen we maandelijks live samen voor onze verdiepingsdag: een moment om te verbinden, ervaringen te delen en samen stil te staan bij de diepere lagen van ons initiatief. Een vast onderdeel van deze dagen is dat iemand een gedicht meebrengt om voor te lezen – iets dat ons raakt, inspireert of simpelweg even laat stilstaan.
|
Tijdens onze laatste verdiepingsdag deelde Erik dit prachtige gedicht. Hij kwam het tegen tijdens zijn fietstochten door Brabant, bij één van de vele bruggen over de Dommel. Het gedicht raakte ons, omdat het zo mooi verwoordt hoe plekken door de tijd heen betekenis krijgen door de mensen die er zijn geweest, en hoe wij zelf ook onderdeel worden van dat grotere verhaal.
|
We vonden het een mooie afsluiting om dit gedicht met jullie te delen – als uitnodiging om stil te staan bij de verbinding tussen mens, natuur en plaats.
|
Zijn handen liggen op de leuning van de brug. Voor zijn geboorte was hier niets. Nu stroomt er water, schijnt er licht. Een jongen sluipt naar eendekuikens in het riet. Een schaatser legt zijn handen om een middel. Wat ooit gebeurde, is niet weg te denken. Wat niet is weg te denken, blijft gebeuren. De lucht is donker, achter kromme populieren slaat de bliksem krakend in en brandt een ogenblik een watermolen tot de grond toe af.
|
Hij kijkt en kijkt. Wie naast hem staat, ziet niets van wat hij ziet gebeuren in een oogopslag, voelt niet het koude water stijgen om zijn middel, de hitte van de brand op zijn gezicht. Hoort niet het ijs dat opensplijt en zingt, de schaatsers schrikken. In groeiend gras verdwijnen karresporen. Oude klokkeslagen rollen over groene weiden uit de verte aan, omgehakte bomen schieten langs de oever op tot in de hemel.
|
Nooit zal het nog gebeuren. Nooit zal het zo nog zijn als hij voorgoed van hier verdwijnt. Misschien dat op een dag een ander op de brug verschijnt die zoals hij zijn handen op de leuning legt en om zich kijkt. Die in een wei een boer ziet staan die voor zijn paard zijn pet afneemt, het streelt, zich krabt. Die zilveren duiven zeilen ziet door het vallicht van een naderend onweer. Maar dit, wasgoed wapperend tussen takken zwaar van vruchten, bladeren kantelend in een lichte bries, het water stromend door het dal, zo zal het nooit meer zijn gezien zonder hem.
|
|
|
|
|
|
|