|
Nieuwsbrief Herfst - 21 september 2023
|
|
|
|
|
Zoals jullie in de vorige nieuwsbrief konden lezen hebben we er álles aan gedaan om een subsidie van maar liefst €20.000 (ik wil t toch maar ff genoemd hebben) te krijgen van de stuurgroep Leefbaarheid in de dorpen. En jawel: 🎈🎉🎈 het is gelukt, we hebben hem binnen!
En met grote vreugde kunnen we ook vertellen dat we bij de ingewikkelde reis om van de oriëntatie fase naar de initiatief fase te komen, geholpen gaan worden middels procesbegeleiding door Stichting Off- Grid Villages! Leuk om te vermelden is dat zij de initiatiefnemers zijn van Ecodorp Klein Oers in Veldhoven, die reeds aan het bouwen zijn! Zij willen hun opgedane kennis om dit van de grond te krijgen delen met andere ecodorpen in wording. Om te beginnen dus met EcoBosch!
|
|
Met het uiteindelijke doel, dat er een gemeente is die zegt: “Wauw, EcoBosch, onderdeel van de 'derde bouwstroom', een al niet meer zo bijzondere woonvorm, want er zijn er al meer:) Dit soort woonvormen zijn niet meer weg te denken, het wordt steeds 'normaler'. Zo’n initiatief als EcoBosch gaat een enorme impact hebben op de leefbaarheid in het dorp, zij gaan onze gemeente verrijken! Wij gaan met jullie meedenken en jullie mogen een haalbaarheidsonderzoek starten”.
|
Kortom, dat ons enthousiasme bedding heeft gekregen😊. Hier zijn projectplannen, professionele schetsen, een swot-analyse en wat al nog niet meer voor nodig. En daar zijn we en gaan we volop mee aan de slag! De ontwikkelingen worden weer vervolgd.
Groetjes van iedereen van EcoBosch, Muriël
|
|
|
|
|
Vrijwilligen bij Vlierhof
|
Ik (Peter) ging vijf dagen naar Vlierhof om daar mee te werken als vrijwilliger.
Vlierhof ligt vlak langs de weg tussen Millingen aan de Rijn en Kleef en bestaat nu 21 jaar. In die tijd is er een hoop gebeurd, maar drie jaar geleden heeft er een grote verandering plaatsgevonden. Vlierhof is nu een vereniging zonder leider en er wordt besloten met sociocratie, de consent-methode. Behalve dat, is Vlierhof vrij van de bank: er zijn alleen nog maar leningen van vrienden van Vlierhof. De impact van deze twee veranderingen is voelbaar: er is nu echt een groep die samen beslist én over hun eigen plek!
Op Vlierhof kom je regelmatig met leem gestucte muren tegen. Water en elektra worden afgenomen van het water- en elektriciteitsnetwerk. Gas wordt gebruikt met flessen. Eigenlijk is Vlierhof in die zin een “gewone” boerderij die wordt gebruikt als woon-werkgemeenschap.
Er zijn twaalf vaste bewoners waarvan, op het moment dat ik er ben, de helft aanwezig is. Ook is er een vacature voor een nieuwe vaste bewoner (zie de website: vlierhof.org). Naast bewoners zijn er, vooral in de zomer, veel vrijwilligers. Nu zijn dat er zes, maar dat aantal varieert per dag.
|
|
|
|
|
|
Heerlijk "werken" op het land...
|
|
|
|
|
|
Met de hand dorsen van halmen rogge die niet normaal te dorsen zijn.
|
|
|
|
|
|
Vlierhof probeert zoveel mogelijk van eigen land te eten, er gaat veel werk in zitten om dat zelf te verbouwen en te oogsten. De tuin is Demeter gecertificeerd, en dat is een hoge onderscheiding in bd-landbouw! Naast de tuin worden er veel holistische workshops en retreats gegeven op Vlierhof. Als ik er ben is er een Tantra retreat.
De sfeer op Vlierhof is licht en vrij, men gaat liefdevol met elkaar om. Het leven lijkt haast vanzelf te gaan. Op donderdagochtend is er een spontane community activiteit. Iedereen helpt een uurtje mee in het greenhouse: wieden, snoeien en oogsten. Het greenhouse knapt er helemaal van op.
Ik werk vooral in de tuin. Dat is best zwaar als je het niet gewend bent. Maar als je dan bij de maaltijd de rosse kool, de tomaatjes en de aardappelen te eten krijgt die je zelf geoogst hebt, dan geeft dat een heerlijk gevoel.
Ook is vrijwilligen voor een weekje soms wat gek. Ik werd heel goed opgenomen in de community, maar je bent toch maar heel eventjes een deel. Voor beide kanten, bewoners en vrijwilligers, is er dan een soort aftasten. Iemand vertelde dat sommige communities alleen vrijwilligers vragen voor twee maanden of meer, er is dan gelijk meer commitment van beide kanten.
In vond na mijn vijf dagen de ervaring zeker voor herhaling vatbaar.
|
|
|
|
Heemfair 33-jarig jubileum
Zondag 1 oktober van 10:00 tot 16:30 uur viert het Heem haar 33-jarig jubileum met een Heem Fair. Het Heem is het eerste sociale huurproject van Nederland opgericht door Stichting MW2 (= Mens- en Milieuvriendelijk Werken en Wonen).
EcoBosch staat er met een kraam, dus wil je ons ontmoeten dan ben je van harte welkom!
Het Heem is tussen Jan Mosmanslaan en de Ernst Schumacherstraat in Den Bosch.
|
|
|
|
|
|
Oeh, ik heb wel meerdere passies.
|
|
Bijvoorbeeld, foto’s maken in de natuur. Elke dag zie ik zulke mooie dingen in de natuur en altijd is er weer iets nieuws waar ik me over verbaas of waarvan ik intens kan genieten. En waar ik dan ook een foto van moet maken, wat niet altijd even handig is. Door het fotograferen merk ik dat ik de natuur nog meer volg en weet wanneer de libellen verschijnen, de kikkers of slakken tevoorschijn komen, wanneer de bloesems bloeien en wanneer de blaadjes gaan verkleuren. Ik verzamel ook graag schatten uit de natuur, stenen, schelpen, veren, blaadjes, lege slakkenhuizen, mooie stukjes hout enz.
|
|
Daarnaast illustreer en schilder ik ook graag wanneer ik daar de tijd voor vind. De laatste tijd beschilder ik vooral stenen, die ik ook af en toe zomaar ergens neer leg in het bos, langs het water of in een weiland.
|
|
|
|
|
|
|
|
Het lijkt me heerlijk om straks met een groep fijne, gelijkgestemde mensen in Ecobosch te wonen, werken, genieten en creëren.
Joeh groetjes, Euphro
|
|
|
|
Een uitje naar Aardehuis Olst
Na een rit van anderhalf uur vanuit Den Bosch, met een heerlijk zonnetje, kwamen we net iets te laat aan bij de Aardehuizen in Olst, waar we al jaren naar uitkeken om een keer naar toe te gaan. Paul Hendriksen gaf ons eerder dit jaar een Clips-training en nodigde ons uit voor deze rondleiding. Die dag hadden we gids Bart. Omdat we even moesten wachten omdat Bart nog met een andere groep bezig was, konden wij even proeven van de sfeer en de omgeving. Het voelde heel knus, kleine paadjes en veel groen om zo van te snoepen. Je kon zien dat het project al zo'n 10 jaar bestond. We stonden naast het ‘Middenhuis’ te wachten, het buurthuis, waar op dat moment Paul een bijeenkomst had. Ook buiten kon je zitten op een gezellig ogend terras. Alles voelde natuurlijk aan, hout, groene daken, maar vooral grote mooie huizen. Het ademde natuur en rust uit.
|
|
|
|
één van de aardehuizen in Olst
|
|
Bart, onze gids vertelde over hoe het allemaal begon. Hoe ze eerst in Deventer land hebben gezocht, maar later in Olst hartelijk welkom waren geheten. Ze zijn enthousiast begonnen om op de kavels die ze verdeeld hadden te gaan bouwen. Echter om te bouwen heb je menskracht nodig en dat ontbrak er soms aan. Het duurde dus even voordat ze de juiste taken verdeeld hadden. Uiteindelijk hebben ze een aantal leemstuc workshops gehouden waardoor de bouw flink op schoot. Ze hebben veel moeten leren waarbij ze ook wat fouten maakten, vertelde Bart, om ons een waarschuwing te geven om niet dezelfde fouten te maken. En ook daarom hebben ze alles transparant gemaakt en op internet gezet wat natuurlijk heel fijn is voor volgende projecten. Omdat ze op veengrond moesten bouwen moesten ze palen van zo'n 12 meter de grond in heien en door de constructie van de huizen met autobanden en daarin ontzettend veel grind en grond, wat tonnen weegt, hebben ze funderingen van beton moeten maken, anders verzakt de ondergrond. Er is veel nagedacht over warmteopvang. Zo hebben ze de daken met een hoek van 9% schuin gemaakt om optimaal zon op te vangen, zeker in de winter. De grote glazen puien van de huizen staan allemaal naar het zuiden gericht, wat in de zomer behoorlijk warm kan zijn.
We werden uitgenodigd om in Bart zijn huis aan de ronde tafel plaats te nemen met een glaasje verfrissend water wat uit eigen bron (35 m diep) komt én we mochten een kijkje nemen in zijn huis! Ze hebben twee wc's één gewone voor gasten en één composttoilet voor henzelf in de badkamer. Verder waren er mensen die een wasmachine deelden, ze deelden geen auto's (Het station is vlakbij), er was een mooie carport naast de wijk met overkapping, waarschijnlijk met zonnepanelen, maar dat hebben we niet gevraagd en kon je ook niet zien. Daarna kregen we nog een rondleiding, gingen naar de moestuin, naar de drie composthopen, waar de inhoud van de toiletten in gedaan werd. De derde was geheel gecomposteerd en die grond rook heel goed naar vruchtbare aarde met een mooie kleur. Daar was ook het helofytenfilter. Ze schijnen drie bakken te hebben, elk om bezinksel eruit te filteren. Uiteindelijk stroomt het in de sloot ernaast en wordt het gefilterde water niet meer in de huizen gebruikt. Nog even door het dorp rondgelopen zonder Bart en wat gesnoept van de bessenstruiken en geproefd van de sfeer. Best wel moe maar voldaan zijn we naar huis gereden.
|
|
|
|
|
|
|
Nieuw lid van EcoBosch: Afke!
|
Hoi, mijn naam is Afke! Ik kom uit Brabant, Lithoijen, en heb daar tot mijn 17e gewoond. Toen ik wegging vond ik het dorp stom en bekrompen en ‘ver van alles’. Nu ik wat ouder ben, en wat meer de wereld rondgereisd, vind ik de rust, ruimte en het groen zo gek nog niet. 😊
Dus back to my Brabantse dorpsroots is een serieuze optie geworden. Hallo EcoBosch. 😊
Ik denk dat we de verbinding met ons zelf, de ander en de aarde in de loop der decennia (of
misschien al eeuwen?) zijn kwijtgeraakt. Zelf zoek ik op alle vlakken kennis, kunde en ervaringen om dit te herstellen en vind ik het along the way ook leuk om anderen hierin mee te nemen (zo heb ik bv een kinderboek geschreven over verliesverwerking voor kinderen). Ik heb een achtergrond in communicatie, maar ook industrieel ontwerpen en deze zomer heb ik de opleiding tot biodynamisch boer aan de Warmonderhof afgerond.
|
|
|
|
Graag wil ik me omgeven met andere (tot op zekere hoogte) gelijkgestemde mensen die blij worden van die verbinding met zichzelf, de ander en de aarde. Steekwoorden die daarbij passen zijn *zelfvoorzienendheid, *goed zorgen voor je lijf, *creativiteit, *autonomie als groep, en daarbinnen als individu, *geweldloze communicatie *eigen dieren en
gewassen/medicatie telen, verzorgen en opeten,*ruimte, *verstilling en *contact.
Stiekem lijkt me een slightly aangepaste Amish leefstijl (eentje waar vrouwen ook gewoon rechten hebben, je ‘leuke’ kleren mag dragen en er geen religie ‘heerst’) best wel leuk (iig als de zon schijnt 😊 Nu woon ik nog in Utrecht, op een flat, maar hopelijk voor mijn 50e in mijn droomomgeving!
Voor meer info over wat ik zoal doe kun je op mijn website kijken 😊 afkehuitema.nl en/of op instagram @biodynamic_chick
Afke
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
